- Χείρων
- Ένας από τους Κενταύρους της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας: ξεχώριζε από τους συντρόφους του, που παρουσιάζονταν άγριοι και σκληροί, με την εξαιρετική σοφία του. Κατά την αρχαία παράδοση, πολλοί ήρωες της αρχαιότητας, μεταξύ των οποίων και ο Αχιλλέας, είχαν ζήσει τα νεανικά τους χρόνια στη σχολή του X., σε μια σπηλιά του Πηλίου. Ως δάσκαλος ηρώων, ο X. χρειάστηκε vα αντιμετωπίσει πολλά άγρια τέρατα των δασών (όπως ακριβώς ήταν και οι Κένταυροι της ελληνικής μυθολογίας) που κατά τη θρησκευτική δοξασία πολλών πρωτόγονων λαών μετέβαλλαν τους νέους σε ώριμους άνδρες κατά τη λεγόμενη μύηση. Τα όντα αυτά παρουσιάζονται συνήθως με αρνητικά χαρακτηριστικά, επικίνδυνοι κάτοικοι του εξωανθρώπινου κόσμου της υπαίθρου (στα δάση, στην έρημο κλπ.) και με θετικά χαρακτηριστικά στις μυητικές τους ικανότητες: η αρχική διπλή υπόστασή τους διασπάστηκε στην ελληνική μυθολογία, η οποία κράτησε μόνο τα αρνητικά χαρακτηριστικά για τους Κενταύρους και διατήρησε όλα τα θετικά στη μορφή του Χείρωνα.
Ο Κένταυρος Χείρων (Νεάπολη, Εθνικό Μουσείο).
* * *ο, ΝΜΑ, και Χείρωνας Ν, και αιολ. τ. Χέρρων και θεσσαλ. τ. Χέρων, Αμυθ. περιώνυμος κένταυρος, γιος τού Κρόνου και τής Φιλύρας, τον οποίο στη Θεσσαλία θεωρούσαν ως χθόνιο θεό, προστάτη τής ιατρικήςνεοελλ.αστρον. ο πιο απομακρυσμένος από τους γνωστούς αστεροειδείς, που ανακαλύφθηκε το 1977αρχ.φρ. α) «Χείρωνος ῥίζα» — το φυτό χειρώνειον* (Νίκ.)β) «Χείρωνος ὑποθῆκαι» — τίτλος διδακτικού ποιήματος, πιθανώς τού Ησιόδου (Πλούτ.).[ΕΤΥΜΟΛ. Κατά μία άποψη < χείρ, χειρός. Ως επιστημον. όρος τής Νέας Ελληνικής, η λ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. νεολατ. chiron].
Dictionary of Greek. 2013.